Osmanlıdan Kısa Hikayeler

Herkese merhaba, bugün yeni bir hikaye ile karşınızdayım. Bugün ki hikayemizin kahramanı Yavuz Sultan Selim.Ben fakir için Kahramanlar kahramanı :) İyi okumalar:)

Yavuz Sultan Selim henüz yedi-sekiz yaşlarında bir çocuktu.Amasya'daki sarayın bahçesinde ok talimi yapıyordu. Yay boyunu aşıyordu ama bu yaşta attığını vurmaya başlamıştı.
Babası Sultan Bayezid Han bir ağacın arkasın onu seyrediyordu. Şehzade Selim son okunu da tam hedefe atınca , dayanamayıp; saklandığı yerden çıkıp oğluna sarılır.
"Allah gücüne güç katsın oğlum. Ama niçin yalnızsın?"
Küçük Şehzade hayretle,
"Yalnız değilim ki Sultan Babam; Allah her yerdedir."

Aldığı cevap karşısında Bayezid Han şaşırdı ama belli etmedi. Sarayın bahçesi büyük ağaçlar ile çevrili idi.Ormandan bir farkı yoktu.
"Oğulcuğum" dedi Sultan Bayezid Han."Tek başına buralarda dolaşma. Düşmanlarımız var. Allah esirgesin; sana bir kötülük etmek isteye bilirler."
Şehzade duraksadı sonra 3 yaşından beri yanında taşıdığı küçük kılıcını çekip:"Pederim! Bu kılıcı süs için bağlamadık. İcap ederse kendimizi korumasını biliriz. Hem pederimizin korkusundan dünyanın öbür ucundaki düşmanın yüreği titrerken sarayın bahçesine girmeye kim cesaret eder?"
Bayezid Han hayretle donakalmıştı. Onda kimsede olmayan bir şey vardı. Vaktinden nönce gelişmiş, aklı boyunu aşmıştı. Selim'i elinden tutup, saraya götürürken "Hiç şüphem yok bu çocuk ileride ne yapıp ne edip padişah olacak. Şimdiden onun taht yolunu açmalıyım."
Böyle düşündü ya, gün gelip Şehzade Selim, istediğini aldı ve Osmanoğullarının dokuzuncu Padişahı , İslam Halifelerinin seksen sekizincisi ( aynı zamanda ilk Türk İslam Halifesi) Yavuz Sultan Selim oldu.

Yeni Hikayelerimiz ile devam edeceğiz.